ΜΠΑΣΚΕΤ !! Ο ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΜΟΥΡΙΧΙΔΗΣ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ !!! Μετά τον αποκλεισμό μας από το Mundobasket

Μετά τον αποκλεισμό μας από το Mundobasket, μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για τη παρουσία μας στο τουρνουά, με τα θετικά και τα αρνητικά ανά θέση και για το προπονητικό μας team.
Θέση ''1'' (Καλάθης-Ζήσης-Μάντζαρης): η θέση με τη δεύτερη καλύτερη απόδοση τόσο στον επιθετικό όσο και στον αμυντικό τομέα. Ο Καλάθης πρόσφερε τα μέγιστα και εκτελώντας και δίνοντας στην ομάδα τον σωστό ρυθμό στην επίθεση ενώ ήταν άριστος και στα αμυντικά του καθήκοντα. Ο Ζήσης όσο χρησιμοποιήθηκε στη θέση αυτή έδωσε την ηρεμία που χρειαζόταν η ομάδα, ενώ ο Μάντζαρης, στη μόνη μου ένσταση για τη θέση αυτή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί περισσότερο και επί της ουσίας να μοιραστεί τον χρόνο με τον βασικό Καλάθη μιας και όσο έπαιξε έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει την ομάδα. Ακόμη και στο τελευταίο μας ''κακό'' παιχνίδι, η θέση ''1'' στάθηκε στο ύψος της.
Θέση ''2'' (Ζήσης-Βασιλειάδης-Σλούκας): μια θέση που πήγε σχετικά καλά μιας και ο Ζήσης την κάλυψε όσο μπορούσε καλύτερα παίρνοντας έναν ασυνήθιστο γι' αυτόν ρόλο, αυτόν του εκτελεστή. Ο Βασιλειάδης με τη σειρά του δε κατάφερε να κάνει τη διαφορά με το μακρινό του σουτ. Παίκτης ρυθμού που δε μπόρεσε όμως να τον βρει σε κανένα σημείο, ενώ και στην άμυνα ήταν ο αδύναμος κρίκος, γεγονός βέβαια που το περιμέναμε. Κρίμα γιατί πρόκειται για έναν εξαιρετικό παίκτη και γιατί ήταν ευκαιρία να πάρει ''εκδίκηση'' για προηγούμενους αποκλεισμούς του από την ομάδα. Τέλος ο Σλούκας θα μπορούσε κι αυτός (όπως ο Μάντζαρης) να χρησιμοποιηθεί πιο πολύ, όντας θετικότατος στο διάστημα που έπαιξε.
Θέση ''3'' (Παπανικολάου-Αντετοκούμπο): η θέση που βοήθησε λιγότερο απ' όλες. Ο Παπανικολάου βρέθηκε σε μέτρια κατάσταση και με εξαίρεση κάποιες αναλαμπές ήταν παρών-απών για την ομάδα μας. Για μένα αποτέλεσε την δυσάρεστη έκπληξη της ομάδας μας, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα επιστρέψει δριμύτερος μιας και διαθέτει μπασκετικό εγωισμό αλλά και απίστευτο ταλέντο. Ο Αντετοκούμπο με τη σειρά του πρόσφερε όσα περισσότερα μπορούσε. Καλός αμυντικά, καλός στο ανοιχτό γήπεδο με κάποια λάθη απειρίας βέβαια, αλλά πολύ κακός στο μακρινό σουτ πράγμα που τον έκανε εύκολα αντιμετωπίσιμο στις set επιθέσεις. Πρόκειται για ένανα παίκτη που μόνο τυχαία δεν έφτασε στο ΝΒΑ αλλά χρειάζεται ακόμη αρκετή δουλεια. Θετικότατη η όρεξη αυτού του παιδιού να βρίσκεται στην Εθνική μας σε αντίθεση με κάποιους άλλους.
Θέση ''4'' (Πρίντεζης-Καϊμακόγλου): η καλύτερη θέση της Εθνικής μας σε αυτό το τουρνουά. Ο Πρίντεζης σταθερός στα standard του, προσέφερε στην ομάδα τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση ακριβώς όσα περιμέναμε. Ο Καϊμακόγλου προς μεγάλη μου χαρά με διέψευσε και πραγματοποίησε ένα μεστότατο τουρνουά και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Ουσιαστικότατος στην επίθεση με εκτέλεση και κοντά και μακρια από το καλάθι, καθώς και πολύ καλός στη δημιουργία με τις τελικές του πάσες. Αποτελούν και οι δύο στηρίγματα για το μέλλον της ομάδας.
Θέση ''5'' (Μπουρούσης-Βουγιούκας-Γλυνιαδάκης): η απόλυτη ''μοναξιά'' του Μπουρούση που ήταν συγκλονιστικός και στην επίθεση και στην άμυνα. Δυστυχώς τόσο ο Βουγιούκας όσο και ο Γλυνιαδάκης δε κατάφεραν σε κανένα σημείο ούτε να τον βοηθήσουν αλλά και ούτε να του προσφέρουν ποιοτικά λεπτά ξεκούρασης. Υπερβολικά αργοί στην άμυνα και σχεδόν ακίνδυνοι στην επίθεση, δείχνοντας να είναι ''εκτός εποχής''. Τουλάχιστον όμως και τα δύο παιδιά προσπάθησαν και κανείς δε μπορεί να τους κατηγορήσει για αδιαφορία.
Προπονητικό team (Κατσικάρης-Σκουρτόπουλος-Πρίφτης): αναφέρομαι σε όλους τους coaches γιατί ένα team δεν αποτελείται μόνο από τον head coach. Σίγουρα ο head coach έχει το πρώτο και τελευταίο λόγο άλλα όλοι έχουν μερίδιο στην επιτυχία και στην αποτυχία. Στα θετικά λοιπόν είναι το εξαιρετικό κλίμα που επικράτησε στην ομάδα, κλίμα γεμάτο υγεία, ομοψυχία, χωρίς γκπίνιες και εσωστρέφεια. Στο τεχνικό κομμάτι η ομάδα απέκτησε ταυτότητα αγωνιστική, παίζοντας πολύ καλή άμυνα και στηριζόμενη σε αυτή να βγαίνει γρήγορα στο ανοιχτό γήπεδο. Προσπάθησαν οι coaches με αυτό το τρόπο να κρύψουν τις αδυναμίες μας στη set επιθέσεις, πράγμα που το κατάφεραν σε μεγάλο βαθμό. Τώρα στα αρνητικά, τα οποία είναι λογικό να βγουν στην επιφάνεια στον αγώνα που ηττηθήκαμε. Βασικό θα έλεγα αρνητικό στοιχείο ήταν η έλλειψη, όπως φάνηκε, εναλλακτικού πλάνου στη περίπτωση που ο βασικός μας τρόπος παιχνιδιού δε μας έβγαινε. Και αυτό έγινε κυρίως στο αμυντικό κομμάτι απέναντι στους Σέρβους αφού έγιναν αλλαγές μόνο προσώπων και όχι τρόπου αντιμετώπισης (πχ δοκιμή κάποιου είδους ΄ζωνης που θα μπορούσε να σταματήσει τους Σέρβους αφού είναι σύνηθες το φαινόμενο, ομάδες που είναι πολύ εύστοχες στα σουτ, να μπλοκάρουν απέναντι σε άμυνες ζώνης). Σε γενικές γραμμές πάντως η παρουσία του caoch Κατσικάρη, είναι μια παρουσία γεμάτη ελπίδες για το μέλλον με σοβαρότητα και όρεξη για σωστή δουλειά.
Με ρεκόρ λοιπόν 5-1 η ομάδα μας γύρισε γρήγορα πίσω, σε απόδειξη ότι αυτού του είδους τα τουρνουά ξεκινούν στη φάση των χιαστί. Το πρόβλημα που αρχίζει πάντως να δημιουργείται είναι ότι για μια ακόμη φορά σε παιχνίδι do or die δεν είμαστε έτοιμοι ψυχολογικά. Ξαναφωνάζω ότι αυτή η ομάδα και οι προπονητές πρέπει να στηριχθούν και να τους αφήσουμε να δουλέψουν και να τους κρίνουμε στο ερχόμενο Eurobasket. Το μέλλον μας ανήκει αφού από πίσω έρχονται παιδιά (Παπαπέτρου-Χαραλαμπόπουλος-Παπαγιάννης), που μπορούν να πλαισιώσουν τον βασικό κορμό και να ανέβουμε επίπεδο. Η καλοπροαίρετη κριτική είναι θεμιτή και ωφέλιμη, αρκεί αυτή να γίνεται με γνώμονα τη βελτίωση και όχι τη λοιδορία και την αυτοπροβολή. Στον αντίποδα και οι διθύραμβοι με το παραμικρό, μόνο καλό δε κάνουν σε μια ομάδα που αποτελείται από νεαρούς κυρίως παίκτες, αφού συνήθως δημιουργούν υπέρμετρο άγχος και πίεση.
Σε αναμονή λοιπόν του επερχόμενου Eurobasket, όπου ο στόχος τουλάχιστον της πρόκρισης στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι δεδομένος.
Ευχαριστώ πολύ και συγνώμη για το μέγεθος του κειμένου