Σύνταξη, επιμέλεια: Χρυσόστομος Μάνθος
Μια εξ αυτών έγραφε "Ο τερματοφύλακας επιτρέπεται να μαρκαριστεί κανονικά όταν βρίσκεται έξω από την περιοχή τέρματος είτε κρατά τη μπάλα, είτε όχι". Με άλλα λόγια ξέραμε ότι η περιοχή τέρματος (μικρή περιοχή) ήταν για τον τερματοφύλακα το βασίλειό του. Δεν "τολμούσε" αντίπαλος να τον αγγίξει. Μια άλλη για τα 4 βήματα του τερματοφύλακα, κλπ.
Σήμερα όλα αυτά δεν ισχύουν. Είναι κατά πολύ διαφοροποιημένα έχοντας ως βασική προϋπόθεση την δομή αυτής της διάταξης, την κατοχή της μπάλας από τον τερματοφύλακα. Εκείνη την εποχή είχαμε τόσες ερμηνείες, όσοι και οι λαλούντες, σήμερα όλα είναι προσδιορισμένα, ξεκάθαρα, αρκεί να μελετήσεις την θεωρία η οποία έχει απλουστευθεί.
Ένας τερματοφύλακας μπορεί να είναι κάτοχος της μπάλας με τα πόδια όση ώρα θέλει και επιτρέπεται να μαρκαριστεί κανονικά όπως όλοι οι λοιποί παίκτες. Μπορεί επιπλέον, σε αντίθεση με τους άλλους, να είναι κάτοχος της μπάλας με τα χέρια όχι όμως απεριόριστα. Έξι δευτερόλεπτα είναι ο νόμιμος χρόνος κατοχής της μπάλας ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ. Μετά το πέρας αυτού τιμωρείται με έμμεσο φάουλ.
Στα έξι αυτά δευτερόλεπτα είναι κάτοχος της μπάλας και ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να μαρκαριστεί από αντίπαλο. Προσέξτε αυτή τη διαφορά η οποία ίσως στο διάβασμα αυτού του κειμένου να μας διαφεύγει: όταν ο τερματοφύλακας έχει τη μπάλα στα πόδια του μπορεί να μαρκαριστεί, σε αντίθεση όμως με το όταν την κρατά στα χέρια όπου το μαρκάρισμα απαγορεύεται.
Σπάνιες φορές αντίπαλος, μη αντιληπτός από τον τερματοφύλακα που κρατά τη μπάλα στο χέρι του, του "κλέβει" την μπάλα είτε με κεφαλιά, είτε με το πόδι. Αυτό είναι παράβαση διότι, όπως αναφέραμε όταν ο τερματοφύλακας είναι κάτοχος της μπάλας με τα χέρια, δεν μπορεί ο αντίπαλος να διεκδικήσει τη μπάλα κι αν το πράξει τιμωρείται με έμμεσο φάουλ (όχι κάρτα). Βέβαια αν ο διαιτητής διακρίνει στην ενέργεια του "κλεψίματος" της μπάλας ριψοκινδυνότητα (κλωτσά και το χέρι) του δείχνει κίτρινη ή βαναυσότητα (κλωτσά με δύναμη, μίσος) τότε τον αποβάλλει.
