ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΕΚΛΕΙΣΕ!
Αγαπητοί φίλοι και φίλες Το 2010 μαζί με την παρέα μου, ανθρώπους με μεράκι κι αγάπη για το ποδόσφαιρο, αναλάβαμε τον τότε ΑΟ Καλαμιτσίου και μετέπειτα Πανλευκάδιο. Από τότε μέχρι σήμερα, 14 ολόκληρα χρόνια έγινε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια και μια ομάδα με 15-20 παίκτες που ανεβοκατέβαινε Α Β τοπικό, άλλαξε τελείως status. Έγινε μια από τις πιο δυνατές, οργανωμένες και θελκτικές ομάδες της ένωσης μας. Με δικές της εγκαταστάσεις, Ακαδημία, παιδικά τμήματα, πρώτη και δεύτερη ομάδα στο Β τοπικό που λειτουργούσε σαν Κ17, με γυναικείο αγωνιστικό τμήμα στη Γ Εθνική, με συνεργασίες με μεγάλες ομάδες της Super League, και πολλές κοινωνικές δράσεις.
Από τη θέση του προέδρου, πιστεύω πως δούλεψα σκληρά κι έβαλα κι εγώ το λιθαράκι μου, μαζί με όλους όσους βρέθηκαν στο Δ.Σ. του συλλόγου μας όλα αυτά τα χρόνια. Τους φίλους μου, την οικογένεια μου!Νιώθω περήφανος που είμαι κι εγώ ένας κρίκος αυτής της αλυσίδας!
Τα χρόνια όμως είναι πολλά, δεκατέσσερα! Σήμερα υποβάλλοντας στο Δ.Σ. την παραίτηση μου κλείνει αυτός ο κύκλος. Επαγγελματικές και άλλες υποχρεώσεις δεν μου επιτρέπουν να αφιερώσω το χρόνο που απαιτείται στο σύλλογο που αγαπώ. Παραμένω εδώ, αλλά όχι από τη θέση του προέδρου. Την θέση αυτή την αναλαμβάνει ο πλέον καταλληλότερος. Ένας άνθρωπος με μεγαλύτερη εμπειρία απ’ όλους μας, με όρεξη και ατέλειωτες ώρες δουλειάς σ' αυτόν το σύλλογο. Ο Τάκης ο Μεϊντάνης, που έχει αφήσει και συνεχίζει να αφήνει το στίγμα του στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Εγώ θα είμαι δίπλα του και δίπλα στο σύλλογο μας!
Φεύγω λοιπόν απ’ τον προεδρικό θώκο με ανάμεικτα συναισθήματα. Φεύγω κουρασμένος και απογοητευμένος από πολιτεία και Δήμο που καταφέρνουν να γίνονται πολέμιοι του παράγοντα, του εκάστοτε συλλόγου και του αθλητισμού. Έχετε αναλογιστεί πόσα χρήματα πληρώνει κάθε χρόνο ένας σύλλογος απλά για να λειτουργεί αξιοπρεπώς και τι χρήματα, αν είναι καθόλα νόμιμος, παίρνει από την πολιτεία; Να μια καλή άσκηση! Έχει ενδιαφέρον να μάθετε πόσο πραγματικά κοντά είναι η πολιτεία στον ερασιτεχνικό αθλητισμό!
Έχετε επισκεφθεί τα γήπεδα της Λευκάδας; Μου έλαχε να είμαι παράγοντας στο νομό με τα λιγότερα και τα πιο ακατάλληλα γήπεδα.
Φωνάζουμε χρόνια τώρα αλλά... φωνή βοώντος εν τη ερήμω! Δυστυχώς αυτοί που διοικούν αυτό τον τόπο δεν καταλαβαίνουν ότι οι αθλητικοί χώροι γίνονται για να προσελκύουν παιδιά, για να τα σπρώξουν στον αθλητισμό. Όσο πιο πολλά γήπεδα κάνεις φέρνεις κι άλλα παιδιά στα γήπεδα. Όταν δεν δημιουργείς κι αφήνεις κι αυτά που έχεις να μαραζώσουν, μαραζώνει κι ο ερασιτεχνικός αθλητισμός.
Και η Ένωση έχει ευθύνες. Θα έπρεπε κι αυτή να αναλογιστεί γιατί μειώνονται κάθε χρόνο οι ομάδες και δυστυχώς απαξιώνονται τα πρωταθλήματα.
Φεύγω συνάμα περήφανος και ευχαριστημένος, όχι τόσο για τα τρόπαια ή τις σπουδαίες πορείες, που δεν σας κρύβω ήταν μαγικές, συγκινητικές στιγμές, αλλά γιατί καταφέραμε να βάλουμε στο γήπεδο εκατοντάδες παιδιά, αγόρια και κορίτσια, μικρά και μεγάλα. Κι αυτός ήταν ο πρωταρχικός μας σκοπός, το μεγάλο μας όνειρο!
Φεύγω περήφανος γιατί συνεργάστηκα με κάποιους πολύ σπουδαίους ανθρώπους, παίκτες, προπονητές, παράγοντες. Βρήκα επίσης απέναντι μου και πολύ σπουδαίους αντιπάλους. Ανθρώπους που θα θαυμάζω και θα θυμάμαι για πάντα. Έκανα φίλους παντού κι αυτή είναι η προίκα που απέκτησα απ’ το ποδόσφαιρο!
Εύχομαι στους παράγοντες κάθε συλλόγου καλή επιτυχία αφού οπλιστούν με μπόλικο κουράγιο!
Σας ευχαριστώ που με ανεχτήκατε όλα αυτά τα χρόνια, με τα λάθη μου τις παραξενιές μου.
Να είστε όλοι καλά και κοντά στους συλλόγους γιατί τα παιδιά σας χρειάζονται!
Εγώ θα παραμείνω λάτρης του αθλητισμού και του ποδοσφαίρου!
Λάτρης του Πανλευκάδιου!
ΚΑΤΩΠΟΔΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
