Ζούμε σε μια χώρα που καθημερινά έχεις και διαφορετικό λόγο να μην εκπλήσσεσαι. Πλέον η κατάσταση στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, μετά τις αποφάσεις της ΕΠΟ, αλλά και των περισσοτέρων ΕΠΣ για αναστολή των ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων, είναι απερίγραπτη, αλλά συγχρόνως πονάει πολύ στους εραστές του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου.
Οι ιθύνοντες στην αθλητική ηγεσία της ΕΠΟ, έχουν καταφέρει να παρουσιάζονται λιγότερο σοβαροί, απ’ ότι προστάζει ο ρόλος τους, σαν επικεφαλής στην κορυφή της ποδοσφαιρικής ή αθλητικής πυραμίδας και κινδυνεύουν σαν θεσμός να απαξιωθούν Οι μέχρι τώρα εξελίξεις στην υπόθεση της αναστολής, αλλά και της πονεμένης «κόντρας» ανάμεσα στην ηγεσία της ΓΓΑ και της ΕΠΟ, έχουν μετατρέψει την ανά μεταξύ τους αντιπαλότητα σε υπόθεση κωμωδίας, χωρίς λόγο και αιτία.
Μεγάλη και πονεμένη η ιστορία της «εχθρότητας» μεταξύ των «ηγετών» της ΓΓΑ και της ΕΠΟ, αφού όλα δείχνουν ότι θα συμπαρασύρουν ακόμη πιο βαθύτερα στον αφανισμό, το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Μετά από 2 χρόνια λειτουργίας με διαλλείματα (λόγω Covid) και λειτουργίας αθλητικής παρουσίας στα γήπεδα, έρχεται η προ 3 ημερών απόφαση της ΕΠΟ, να δώσει ακόμη ένα χαστούκι στο ερασιτεχνικό ποδοσφαιρικό τοπίο.
Όμως δεν θα πρέπει να είμαστε μονόπλευροι στην ετυμηγορία μας, αφού και η ΓΓΑ απ’ την πλευρά της, έχει «στηλώσει» τα πόδια της και επιμένει στην απόφαση να αποκλείσει απ’ την ποδοσφαιρική παρουσία, τα σωματεία που δεν θα συμμορφωθούν με την διαδικασία της εγγραφής στο Μητρώο. Ένα θέμα τόσο σοβαρό, τόσο σημαντικό, που όμως με τις αντιδράσεις, τόσο του κ. Αυγενάκη, όσο και του κ. Μπαλτάκου, να θυμίζουν παιδικά παιχνίδια στην αμμουδιά, κτίζοντας κάστρα με άμμο, που όμως διαλύονται στο πρώτο κύμα.
Σίγουρα εάν θέλει κάποιος να είναι αντικειμενικός στην κρίση του, οφείλει να παραδεχθεί ότι η προσπάθεια της ΓΓΑ για την καταγραφή των ενεργών σωματείων (αλλά και συνάμα υγιώς λειτουργούντα) είναι αξιοπρόσεκτη και χρήζει της επιβράβευσης μας. Έχει δυστυχώς παρατηρηθεί, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ανακοινώσεις «ένθεν, κακείθεν» ότι υπάρχει σοβαρή ασυμφωνία στα νούμερα των σωματείων που παρουσιάζει η ΓΓΑ, η ΕΠΟ, αλλά και το σύνολο των ΕΠΣ.
Άλλο νούμερο παρουσιάζει η ΓΓΑ, άλλο η ΕΠΟ, αλλά και άλλο το σύνολο των ΕΠΣ. Περίτρανα λοιπόν αποδεικνύεται η ύπαρξη σωματείων «σφραγίδα», κάτι που σιγοψιθυρίζεται χρόνια τώρα, αλλά που όμως κανείς επίσημα δεν αναγνωρίζει. Είναι λοιπόν στα θετικά της προσπάθειας της ΓΓΑ, ο αγώνας καταγραφής των ενεργών σωματείων.
Οφείλουμε όλοι να αποδεχθούμε ότι για πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια, μπήκαν λεφτά στα ταμεία των ομάδων, δόθηκε μια οικονομική ανάσα στους εργάτες των ΔΣ που προσπαθούν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν ζωντανό το ποδόσφαιρο σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας. Δύσκολη η διαδικασία του Μητρώου, όμως κατά την εκτίμησή μου ΚΑΝΕΝΑ σοβαρό και υγιώς λειτουργών σωματείο, δεν έχει να φοβηθεί κάτι. Είναι εκτιμώ, πασιφανές το δικαίωμα όλων μας, να γνωρίζουμε ποια σωματεία είναι αυτά που διαχειρίζονται το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, ποια είναι τα σωματεία που πραγματικά συμβάλλουν στην ανάπτυξη του αθλητισμού και οδηγούν τον «αραμπά» στον δύσβατο δρόμο της ανάπτυξης, ποια σωματεία περιλαμβάνουν και διαπαιδαγωγούν αθλητικά ακαδημίες με παιδιά, βασικό συστατικό της ανάπτυξης και προώθησής του αθλητισμού.
Όμως οφείλουμε παράλληλα να αναγνωρίσουμε ότι η δεδομένη στιγμή, ο χρόνος και ο τρόπος εφαρμογής του Μητρώου (μετά από 2 χρόνια πρωταθλημάτων Covid-19), είναι άκαιρα και σκληρά και θα μπορούσε να υπάρξει περίοδος χάριτος για ένα ακόμη χρόνο. Τόσα χρόνια χάθηκαν, δεν ωφελεί να μην περιμένουμε λίγο ακόμη. Θα έπρεπε ΟΛΟΙ οι αρμόδιοι, να αντιληφθούν την πραγματική και μόνο κατάσταση στο Ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, για να το οδηγήσουν σε ανάκαμψη και όχι σε διακοπή.
Και συνυπεύθυνα δεν είναι σίγουρα τα ερασιτεχνικά σωμάτια, τα οποία πληρώνουν, μια κόντρα άνευ αθλητικής ουσίας, και τα οποία είναι πλέον ένα βήμα πριν τον αφανισμό. Δικαίως και η αγανάκτηση τοπικής ομάδας της περιοχής μας (αγανάκτηση που είμαι σίγουρος ότι βρίσκει υποστηρικτές το σύνολο των ομάδων τοπικού ερασιτεχνικού βεληνεκούς), που αποτυπώνεται στο παρακάτω κειμενάκι: «Με μεγάλη μας λύπη ζούμε μια παρωδία της ελληνικής πραγματικότητας και στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο.. ΕΠΟ και ΓΓΑ, ΕΠΟ και Αυγενάκης, ΓΓΑ και Μπαλτάκος, όπως θέλετε πείτε το δίνουν την δική τους μάχη προσπαθώντας να βρούνε μια κοινή λύση για το “ΚΑΛΟ” του ερασιτεχνικού…. θα θέλαμε κάποιος απ’ τους “ΑΠΟ ΠΑΝΩ” να μας πει : ΠΟΙΟΣ θα μας δώσει τα χρήματα μας πίσω; χρήματα για δελτία, γιατρούς, συμμετοχή, εξετάσεις, μητρώο, εκλογές όλα αυτά τα ωραία και υποχρεωτικά για κάθε σωματείο!
ΠΟΙΟΣ θα ζητήσει μια συγνώμη απ’ τους ποδοσφαιριστές μας και τον προπονητή μας που παλεύουν απ’ τον Αύγουστο μέχρι να γίνει η μεγάλη μέρα και τα βρούνε τα μεγαθήρια μεταξύ τους και κλωτσήσουνε το τόπι αφήνοντας το σπίτι τους και την δουλειά τους λίγο πιο πίσω! ΠΟΙΟΣ απ’ εμάς θα συνεχίσει με την ίδια όρεξη και μεράκι να φροντίζουμε αυτά τα παιδιά;! αυτά τα γήπεδα που θα γίνουν χωράφια για τα πρόβατα; ΠΟΙΟΣ θα έχει κίνητρο;; ΠΟΤΕ θα σκεφτείτε όλοι εσείς και λίγο εμάς;;;; ΠΟΤΕ;;»
ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ
COACH UEFA .A.
