Συνέντευξη του Γεράσιμου Ντίτσου στο REFEREE

Η περσινή διαδρομή του Γεράσιμου Ντίτσου μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί ως παράδεισος-κόλαση-παράδεισος μέσα σε λίγες ημέρες. Τον Αύγουστο ο 29χρονος διαιτητής από την Πρέβεζα έβλεπε το όνομά του στον πίνακα της Σούπερ Λίγκας και οι κόποι του δικαιώνονταν. Λίγες ημέρες μετά, όμως, βρέθηκε κατηγορούμενος για συμμετοχή σε στήσιμο του ματς Ηλιούπολης-Ιωνικού με βάση κάποιες αόριστες κουβέντες που είχαν μαγνητοφωνηθεί. Και το κτύπημα έγινε ακόμα μεγαλύτερο όταν η πειθαρχική της football league του έριξε τρία χρόνια αποκλεισμό. Θέλοντας να καθαρίσει το όνομά του προσέφυγε στην ΚΕΔ, η οποία τον δικαίωσε απαλλάσσοντάς τον από τις κατηγορίες. Ετσι, μπήκε και πάλι στον πίνακα της μεγάλης κατηγορίας και μάλιστα με πολύ καλή παρουσία έως το τέλος της σεζόν. Ο νεαρός ρέφερι, πυροσβέστης το επάγγελμα, μίλησε στο “R” και για την περιπέτειά του, αλλά και για την ενασχόλησή του με τη διαιτησία και αν είναι ποιο εύκολο να σβήνει φωτιές εντός ή εκτός γηπέδων. - Πώς ασχοληθήκατε με τη διαιτησία; Σε νεαρή ηλικία, μαθητής λυκείου ήμουν τότε, και σε μια συζήτηση με φίλους με άκουσε ο καθηγητής μου, με πλησίασε και με ρώτησε  αν θέλω να γίνω διαιτητής. Του απάντησα ναι χωρίς δεύτερη σκέψη και με  παρότρυνε να το κάνω. Ετσι ξεκίνησα και έφτασα εδώ που είμαι τώρα. - Ποιος είναι ο Γεράσιμος Ντίτσος στην καθημερινότητά του; Οπως όλοι οι άνθρωποι, το πρωί είμαι στην υπηρεσία μου στην πυροσβεστική. Προπονήσεις κάνω κυρίως πολύ πολύ νωρίς το πρωί και  φροντίζω στον ελεύθερο χρόνο μου να περνώ όσο πιο όμορφα γίνεται και να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν και με χαλαρώνουν από την καθημερινότητα. Βόλτες και συζητήσεις με φίλους σε ωραία ταβερνάκια, ακούγοντας μουσική, κυρίως ελληνική. - Η περιπέτειά σας με την υπόθεση των στημένων τι σας άφησε και πώς τη βιώσατε; Ηταν σαν τον χειρότερο εφιάλτη. Εύχομαι  ούτε στον μεγαλύτερο εχθρό μου να μη συμβεί κάτι τέτοιο. Από το πουθενά βρέθηκα μπλεγμένος σε μια υπόθεση που πάρα πολλοί μην έχοντας ξεκάθαρη εικόνα με έστησαν στον τοίχο και με θεωρούσαν διεφθαρμένο, λαμόγιο. Επρεπε να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας. Δεν πρόλαβα καν να χαρώ την είσοδό μου στη μεγάλη κατηγορία και να παίξω κάποιο αγώνα και ήρθαν τα πάνω κάτω. Πόνεσα και στεναχωρήθηκα αφάνταστα. Μόνο η οικογένειά μου και οι πολύ κοντινοί μου άνθρωποι  κατάλαβαν ποσό πληγώθηκα από αυτή την ιστορία. Βεβαίως είχα την συμπαράσταση της επιτροπής διαιτησίας και των συναδέλφων μου την οποία χρειαζόμουν. Με στήριξαν από την πρώτη κιόλας στιγμή κυρίως ψυχολογικά, που το χρειαζόμουν και προπάντων δεν αμφισβητήθηκε η ηθική μου ούτε στιγμή. Και επειδή όταν είσαι καθαρός η αλήθεια αργά ή γρήγορα πάντα λάμπει, δικαιώθηκα και μπόρεσα να ζήσω το όνειρό μου να σφυρίξω στη Σούπερ Λίγκα. - Γιατί στην Ελλάδα σχεδόν πάντα φταίει για ένα κακό αποτέλεσμα ο διαιτητής; «Διαιτητής, ο πιο γρήγορος δικαστής». Αυτή είναι η πραγματικότητα παγκοσμίως. Δυστυχώς εδώ είναι το εύκολο θύμα. Στην Ελλάδα  υπάρχει προκατάληψη. Εχουμε έτοιμη τη δικαιολογία ότι για ένα ανεπιτυχές αποτέλεσμα της ομάδας μας πάντα φταίει ο διαιτητής. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι ο διαιτητής είναι άνθρωπος ο οποίος έχει να αποφασίσει σε κλάσματα του δευτερολέπτου. Αυτό σε πολλές φάσεις είναι δύσκολο, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για σφύριγμα καθοριστικό για το αποτέλεσμα ενός αγώνα. Ολοι θα πρέπει να έχουν στο μυαλό τους πως τα λάθη των διαιτητών είναι ανθρώπινα και όχι να τα θεωρούν εκ προοιμίου εσκεμμένα. - Πόσο χρόνο σας παίρνει το να διατηρήστε σε υψηλό επίπεδο διαιτητικά; Θέλει κόπο, σκληρή προσπάθεια και στερήσεις ώστε να διατηρηθώ σε αυτό το επίπεδο. Παράδειγμα: Δύο ώρες προπόνηση κάθε μέρα, σωστή διατροφή, όχι ξενύχτια και αλκοόλ. Συνεχές διάβασμα στους κανονισμούς διαιτησίας. Παρακολουθώ διαρκώς διεθνείς αγώνες έτσι ώστε να ενημερώνομαι για καθετί καινούργιο. Είναι σαν να κάνεις πρωταθλητισμό. Ολα λειτουργούν με πρόγραμμα. Πρέπει να σέβεσαι το σώμα σου και την υγεία σου. -Διαιτητής και πυροσβέστης. Πού είναι πιο εύκολο να σβήνεις φωτιές; Καλούμαι στη ζωή μου να σβήνω φωτιές πραγματικά και μεταφορικά. Και στις δυο περιπτώσεις είναι πολύ δύσκολο. Από τη μια σώζω ανθρώπινες ζωές και περιουσίες ατόμων και από την άλλη μέσα στο γήπεδο προσπαθώ να κατευνάσω τα πνεύματα και  να «σβήσω» καυγάδες και λογομαχίες παικτών και  παραγόντων που προκαλεί το πάθος τους για νίκη. Υπάρχουν περιπτώσεις που οι  «φωτιές» που εκδηλώνονται μέσα στο γήπεδο δεν σβήνουν εντελώς και αναζωπυρώνονται ξανά και ξανά. - Η έξαρση της βίας στα γήπεδα πιστεύετε ότι συνδέεται και με την αύξηση της εγκληματικότητας, αλλά και τις δύσκολες ημέρες που ζούμε; Θεωρώ πως ναι, υπάρχει σύνδεση. Ολα τα πράγματα στη ζωή είναι αλληλένδετα και όταν κάποιος τομέας της κοινωνίας υπολειτουργεί και παρουσιάζει πρόβλημα τότε αυτό έχει αντίκτυπο και αλλού.  Σήμερα όλοι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να εκτονώνουν την έντασή τους  με λάθος τρόπο. Ετσι  πχ βλέπουμε να ξεσπούν μάσα στα γήπεδα ασκώντας βία, φραστική και σωματική. -Είναι μεγάλη η απόσταση της Σούπερ Λίγκας από τις άλλες κατηγορίες; Πόσο επηρεάζει σε αυτό η τηλεοπτική υπερπροβολή; Η απόσταση της Σούπερ Λίγκας από τις άλλες κατηγορίες είναι μεγάλη. Δεν αφορά, όμως, την παρουσία μου στον αγωνιστικό χώρο, διότι αντιμετωπίζω με την ίδια σοβαρότητα τόσο ένα παιχνίδι της Σουπερ Λίγκας όσο και ένα της Β’ κατηγορίας του τοπικού. Αυτό που προκαλεί τη χαώδη διαφορά είναι ότι στη μεγάλη κατηγορία έχεις στραμμένα πάνω σου χιλιάδες βλέμματα, καθώς και πολλές κάμερες, που παρακολουθούν την κάθε σου κίνηση και καταγράφουν την κάθε σου απόφαση. Αυτή αναλύεται σε απίστευτο βαθμό και δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει απαρατήρητο το παραμικρό λάθος. Αντίθετα στις μικρότερες κατηγορίες υπάρχει περίπτωση να γίνουν σφάλματα, αλλά να μην τα αντιληφθεί κανείς. - Στα γήπεδα ακούτε συνθήματα για... όλο σας το σόι. Τι νιώθετε ακούγοντάς τα αυτά; Στην αρχή στενοχωριόμουν πολύ. Με τον καιρό άρχισα να το συνηθίζω και να συνειδητοποιώ πως είναι μέρος του «παιχνιδιού». Επειδή ο διαιτητής πρέπει να είναι συγκεντρωμένος στον αγώνα που διευθύνει και στο έργο που πρέπει να φέρει εις πέρας δεν επηρεάζεται ούτε από τα συνθήματα ούτε από τις βρισιές που ακούγονται καθόλη τη διάρκεια του αγώνα. Μακάρι, βέβαια, να μην ακούγονταν καθόλου. Σκεφτείτε πως έρχονται στο γήπεδο και οικογένειες με μικρά παιδιά που τ’ ακούν όλα αυτά. -Οι δύσκολες ημέρες που περνάμε ως χώρα πόσο σας έχουν επηρεάσει; Πάρα πολύ, όπως όλους. Κάθε μέρα αγωνιώ για το μέλλον. Τα πάντα είναι ρευστά. Τα πράγματα έχουν δυσκολέψει  πάρα πολύ. Με στεναχωρεί το γεγονός ότι είμαστε νέοι άνθρωποι και κάποιοι δεν μας αφήνουν να κάνουμε όνειρα. Πηγή: περιοδικό REFEREE Επιμέλεια Άρθρου: Παναγιώτης Κουτάκος