Ο
πιο συχνός τραυματισμός που συναντάται σε έναν διαιτητή, καθώς δεν
υπάρχει άμεση επαφή με κάποιο άλλο άτομο ώστε να τραυματιστεί πιο
σοβαρά, είναι οι κράμπες. Αν και δεν υπάρχουν σαφή αίτια πρόκλησης των
κραμπών, είναι σίγουρο πως έχουν να κάνουν με μυϊκούς σπασμούς λόγω
κακής αιμάτωσης στον μυ που συμβαίνουν. Πέρα από τους παθολογικούς ή
ορθοπεδικούς λόγους που μπορεί να συμβεί μια κράμπα, υπάρχουν και
διατροφικοί λόγοι, όπως η έλλειψη ορισμένων στοιχείων από τον οργανισμό
μας όπως το αλάτι, το κάλιο και το μαγνήσιο.
Το γεγονός ότι τα στοιχεία Κάλιο, Νάτριο και Μαγνήσιο αποβάλλονται
από το σώμα μας με τον ιδρώτα δικαιολογεί γιατί επί εντόνου εφίδρωσης
(υπερβολική ζέστη, έντονη άσκηση) οι κράμπες είναι πιο συχνές. Επίσης ο
υπεραερισμός, οι γρήγορες δηλαδή αναπνοές χωρίς λόγο μπορεί να είναι και
αυτός μια αιτία, διότι τότε ελαττώνεται το ασβέστιο του αίματος μας με
αποτέλεσμα να εκδηλώνονται τοπικοί η γενικευμένοι σπασμοί (τετανία).
Η
πρόληψη των μυϊκών σπασμών γίνεται κυρίως με τη λήψη τροφών πλουσίων σε
μέταλλα (Κάλιο, Νάτριο, Μαγνήσιο). Τέτοιες τροφές είναι τα φρούτα και
τα λαχανικά που συνιστάται να καταναλώνονται σε μεγάλες ποσότητες στα
άτομα που πάσχουν από συχνές κράμπες. Αν αυτό δε βοηθήσει τότε υπάρχουν
και ορισμένα φάρμακα που χορηγούνται μόνο στις επίμονες περιπτώσεις.
Έκτακτα
συμπτώματα που μπορεί να παρουσιαστούν κατά τη διάρκεια ενός αγώνα,
πέρα από τις κράμπες, είναι η γαστρική δυσφορία, γαστρεντερικές
διαταραχές (ΓΟΠ), φούσκωμα, μετεωρισμός ή και διάρροια, γεγονότα που
σίγουρα μπορεί να εμποδίσουν ή και να διακόψουν την ομαλή εργασία του
διαιτητή. Για την αποφυγή των συμπτωμάτων αυτών συνίσταται η λήψη
ελαφρού γεύματος τουλάχιστον 4 ώρες πριν τον αγώνα, γεύμα το οποίο θα
πρέπει να είναι φτωχό σε λιπαρά και φυτικές ίνες, χωρίς καρυκεύματα και
μπαχαρικά, με λίγο αλάτι και σε μέτρια έως κανονική μερίδα. Επίσης καλό
θα ήταν να μην πειραματιζόμαστε σε νέες γεύσεις ή τροφές, ξένες προς τον
οργανισμό μας, πριν κάποιο αγώνα, καθώς υπάρχει πιθανότητα να μην
γίνουν ανεκτές από το πεπτικό μας σύστημα |
